Anestesiologoak zure kasuari dagokion anestesia mota egokiena gomendatuko dizu, kirurgia motaren eta zure osasun egoeraren arabera. Batik bat, hiru motatako anestesiak daude:

• Anestesia orokorra: lotan egongo bazinaren modukoa da.

• Anestesia erregionala: toki zehatzetarako anestesikoak erabiltzen dira. Horiek nerbio muturrak eteten dituzte eta gorputzaren alde bat baino ez da lokartzen. (epidurala, espinala eta plexuala).

• Anestesia lokala: honetan toki zehatzetarako anestesikoak ebakuntza egingo den aldean injektatzen dira, alde hori hain zuzen sorgortzeko.

Zure egoera klinikoa aldez aurretik ezagutzea ezinbestekoa da, ebakuntza kirurgikoa arrakastatsua izan dadin. Zure historia klinikoaren, azterketa fisikoaren eta proba osagarrien inguruko azterketa zehatza egiteak ebakuntza aurretik egoera baloratzea eta arrisku maila ezartzea ahalbidetuko du.

Hori guztia kontuan hartuz, anestesiologoarekin batera, plan anestesikoa eta zuri dagokizun ebakuntza aurretiko zainketa egokienak aukeratuko dituzu. Anestesiaren gaineko edozein zalantza argitzeak ebakuntza arrakastatsua izateko konfiantza areagotuko du.

Anestesia bitartean, ohiko babesteko zenbait erreflexuk ez dute erantzungo, horregatik, zure urdaila hutsik egotea garrantzizkoa da, elikagaiak ahorantz bueltatzea eta horiek biriketan sartzea ekiditeko. Anestesiologoak zehaztuko dizu zenbat denbora egon behar zaren baraurik, orokorrean, solidoetarako 6 orduz eta likidoetarako 4.

Batzuetan, anestesiologoak ur apur batez zure ohiko medikazioa hartzea utziko dizu. Zure segurtasunerako ezinbestekoa da jarraibide hauei jarraitzea ebakuntza ez atzeratzeko

Kirurgia aparteko aukera da behin betiko erretzeari uzteko. Zure familia medikuak egoerari aurre egiteko lagundu ahal dizu

Anestesiologia zerbitzuak ebakuntza kirurgikoa egin aurretik ume guztiak baloratzen ditu, bai ebakuntza aurreko kontsultan, zein solairuan bertan ingresua bitartean.

Proba osagarriak, analitikak, erradiologiak... ebakuntza kirurgikoaren eta umearen egoeraren araberakoak izango dira. Kasu gehienetan, historia klinikoa izatea eta azterketa fisikoa egitea nahiko izango da.

Normalean, solidoetarako 6 orduz baraurik egotea gomendatzen dugu eta likidoetarako 4 orduz. Dena den, anestesiologoak, umeak oso gazteak direnean, gomendio hori aldatu dezake.

Ebakuntza egingo den egunean, umea unitate kirurgikoraino gurasoek lagunduta joango da, umea lasaiago egoteko asmoz. Bertan, ebakuntza gelako esperientziadun taldea umeaz arduratuko da zaintzeko.

Umezaroan egiten diren ebakuntzak anestesia orokorraren, lokal-erregionalaren, edo lokalaren bidez egin daitezke. Horrez gain, sedaziorik gabe egitea bestelako aukera bat da. Anestesia mota bat edo beste bat aukeratzea zenbait eragileren araberakoa izango da; besteak beste, adinaren (eta horren arabera ebakuntzan jarrera laguntzailea eduki ahal izatea), konplexutasunaren eta kirurgiaren iraupenaren araberakoa.

Umea gazteagoa bada eta kirurgiak konplexutasun maila handiagoa badauka eta gehiago irauten badu, anestesia orokorra aukeratu ohi da, segurtasuna eta erosotasuna bermatzeko asmoz.

Paziente gazteenen artean, anestesia arnas hartzeko tekniken bidez ematen da (puxikatxo bat puztuz) umea lotan gelditu arte zainetako ziztada ez antzemateko. Batzuetan, anestesiko lokala duten kremak aplikatzen ditugu ziztada egingo den alde zehatzean.

Ebakuntza gehienetan, anestesia orokorra ematea ez ezik, ebakuntza egingo den aldean anestesiko lokalak dituzten blokeoak aplikatzen ditugu, esnatzean minaren sentsazioa murrizteko

Zirujauak ebakuntza amaitzean jakinaraziko dizu zure umeak anestesia ondoko suspertze unitatean ingresatuko duela eta bertan guztiz esnatuta eta mugimendua berreskuratu arte egongo dela. Zure semeak mugimendua guztiz berreskuratzean, zuekin unitate kirurgikoaren atean elkartuko da, zuek bere gelara laguntzeko

Erditze prozesuan mina kontrolatzeko metodoa da. Orno muina inguratzen duen tarte epiduralean orratz bat sartzen da. Orratzaren bidez kateter bat sartzen da bizkarrari finkatzen zaiona eta umetxoa jaio arte bertan gelditzen da. Kateterraren bitartez medikamentuak ematen dira, gorputzaren beheko aldean min sentsazioa kentzen dutenak.

Nahiz eta kateterra izan, emakumeek kontrakzioak gertatzean nolabaiteko presioa nabaritu dezakete eta ahaleginduko gara erditze prozesuan bultzatu ahal izateko gutxieneko indar mailari eusten

Epidurala teknika analgesikoa da, bizkarrean kateter bat kokatzen dugu duramaterraren aurretik (orno muina inguratzen duen mintza), zeharkatu gabe.

Anestesia espinalaren kasuan, orratz meheagoa erabiltzen da, ez da kateterrik jartzen eta duramaterra zeharkatzen dugu, orno muina inguratzen duen likido zefalorrakideoan sartuta. Anestesiko lokal gutxiago erabilita, eragin azkarragoa eta intentsitate handikoa lortzen dugu. Hautazko Zesareetan edo berehalako erditzea dagoenean erabiltzen den teknika anestesikoa da.

Orokorrean, epidurala erditzearen fase aktiboan aplikatzen da, hau da, 4 edo 5 zentimetro dilatatu dituzunean eta uzkurdura mingarriak nabaritzen hastean. Dena den, zuk nahiago duzuna eta emaginaren gomendioak beti kontuan hartuko dira.

Teorikoki ez, baina kateterra sartzeko injekzioa aplikatzen den aldean, erredura eta presioa nabarituko dituzu. Batzuetan, hanketan kalanbreak sentitu daitezke. Momentu oro, anestesiologoak epidurala aplikatzeko pausu guztien berri emango dizu

Batzuetan nahi den eragina ez da lortzen, gorputzaren alde bat sorgortzen delako eta bestea ez, edo bestela gorputzaren alde batzuk sorgortu gabe gelditu daitezke. Anestesiologoa arazoa konpontzen saiatuko da, kateterra berriro ere jarrita edo farmakoen dosiak edota kontzentrazioak aldatuta

• Koagulopatia edo plaketak baxuak izatean
• Odola urtzen duten medikamentuak hartzean
• Odoljario larria izatean
• Bizkarrean infekzioak pairatzean
• Anestesiologoak espazio epidurala aurkitu ezin duenean.

• Tentsio arteriala jaitsi daiteke, hori dela eta, zure presio arteriala aldian-aldian kontrolatuko da. Batzuetan, zure tratamendurako seruma, farmakoak eta oxigenoa ematera behartzen gaitu.

• Zefalea, geroago horri buruz hitz egingo dugu, alegia, duramaterra zeharkatzean likido zefalorrakideoak ihes egitea.

• Erditzearen abiadura murrizteak eta bultzatzeko gaitasuna oztopatzeak erditzean tresna gehiago erabiltzea dakar.

• Hotzikarak, belarrien burrunba, bizkarreko mina, goragaleak edo txiza egiteko zailtasuna nabaritu ditzakezu.

Argi ez dagoen arren, zenbait ikerketek diote umearen bihotzeko erritmoa eta arnas hartzekoa murriztu daitezkeela, bai eta erditzean lokartze ahula eta bularra emateko zailtasunak ere eman ahal dira. Hori guztia hartutako medikamentuen, erditzearen iraupenaren eta umetxo bakoitzaren ezaugarrien araberakoa izango da.

Konplikaziorik ohikoena da, nahigabe duramaterra zehartzean ematen da. Zutik jartzean buruko mina ematen du baina etzatean hobetzen da.

Anestesiologo guztiok gure ibilbide profesionalean konplikazio hau izan dugu. Espazio epiduralak milimetro gutxi batzuk ditu eta, horregatik, oso garrantzitsua da epidurala aplikatzean ez mugitzea, uzkurdurak izan arren.

Kasu gehienetan, tratamendurako analgesikoak hartzen dira eta atsedena beharrezkoa da. Min horrek gutxi gorabehera aste bete irauten du eta, batzuetan, mina handia bada eta ez badigu ohiko bizitza egiten uzten, partxe hematikoa jarri daiteke.

Partxe hematikoa berriro ere teknika epidurala aplikatzea da. Amaren odola injektatzen da duramaterrean egon daitekeen zuloa ixteko